ایام دهه ی فاطمیه را تسلیت عرض می کنم

 

پیکر در این  سراچه  و جان جای دیگر است
جان بی گمان به ساحتِ زهـراي اَطهَر است

این شــــوقِ بی نهــایتِ  افـلاکِ  معـرفـت
گـویی کـه از  تمامـی  هســتی  فـراتـر است

یارب چه دیده دیده ی جـانم؟ که روز و شب
تصـویر  انفجار  نور...  به دیـده  مصور  است

دل بُـــرده اســت مـــاهِ  محمّـــد  زکهکشــان
این بی کرانِ نـور...، خدا را  چه دلبـر است!!

در  حیــرتـم  هنــوز...،  ز  پهـــلو  شکــستگان
این حیـــرتم  ز کعـبـه و بانــوی  حیــدر است

کعبـه دلا ز آنچـــــه  در آینــــده  می شــکست
پهلـــو ز غم  شکست و  همینم که باور است

زان ماجـــرای درد  چه گــو یم؟ کـه  سـوختیم
بنگـر به سـینه هــا،  چه شــراری  زِ آذر است

ما  را  چنین...، که واعتَصموا  بَر سـکوت بُرد
وَرنه  دلم   هنــوز..، زِ غــافل   مُکـدََّر  است

هــــرکــو  کــلام ایــــزدِ  دانـا  بـه  رَه   نبُـــرد
بی بهـره  از  کـرامـتِ  آبِ   سِـــکندَر  است

بر  ســـرســـرا ی عـــرشِ  الــهی  نوشــته اند
طارق کـه عشــق...، آن گل زیبـای  پَرپَر است