برای مریم میرزاخانی نابغه ی ریاضی کشور

اکنون ِ برخوردار را دریاب حالا چه وقت خواب طولانی است؟
اعداد و ارقام از تو می پرسند بانو چه هنگام غزل خوانی است ؟
 
از ناگهان پرسیدم این جبر است ؟ کَنسر که درس رشته ی شیمی است!
فرمول مرگ اینجا چه پیچیده است ، چشم علوم امشب چه  بارانی است!
 
دلشوره دارد تابع ِشرطی ،  بردارها هم از تو می گویند...
او وارث اندیشه های ناب ، خیام و خوارزمی و کاشانی است
 
سهمی ِ بالا رفته در اعصار ، برهان خُلف ِ مرد سالاری
شاید برابر بوده یک با یک اما جهانی غرق حیرانی است
 
مریم گل شب های آرام است عطری شبیه یاسمن دارد
مریم ... چرا میل سفر داری ؟ مریم چرا دریات طوفانی است ؟


( رضا محمدصالحی)