آقای رییس جمهور اخیرا زیباترین و موثرترین راه نجات ایران را از بحران موجود و رهایی از بن بست های اقتصادی بیان فرموده اند و آن حضور فن سالاران در  مجلس شورای اسلامی ست.

فن سالاران نخواسته اند دزد سالار شوند به همین خاطر راه سخت ثروتمند شدن را به راه آسان فساد اقتصادی ترجیح داده اند. 
اما مگر برخی اجازه می دهند که هر کسی وارد مجلس شود؟

مذهبیون شاخص های خود را دارند برای آنان مهم نیست که گروهی بیایند و اقتصاد کشور را  متحول کنند آنان حاضرند از فقر مالی زنان شوهردار تن فروش شوند و دختران  در پستو ها هر روز شویی داشته باشند ولی تار موی زنی در انظار دیده نشود! 
این اوج مصیبت است که خود آنان هم نمیدانند که چگونه قاتل اخلاق و معنویات در کشور شده اند.

این نکته را به عنوان مثال آوردم. 
آقای رییس جمهور اگر می خواهید کشور از این بحران خطرناک نجات یابد راهکار این است دین داران حضورشان در مراکز مهم تصمیم گیری پر رنگ تر شود و چند سالی به مذهبیون مرخصی استعلاجی عنایت فرمایید. 
فن سالاران از طریق زندانیان گوشت و مواد غذایی کشور را تأمین خواهند کرد زیرا آنان به جای حبس بی فایده ی انسان ها زندانیان را به اردوگاه های کار هدایت خواهند کرد که ابتدا فن بیاموزند،  سپس کار کنند و در نهایت  در آمد کسب کرده و به خانواده و کشور خود خدمت کنند . 
فن سالاران جهاد کشاورزی را از مرگ مغزی نجات داده و آن وزارتخانه را برای تولید مواد غذایی بسیج می کنند. 
فن سالاران نفت را نمی فروشند بلکه از محصولات نفتی در آمدی فراتر از نفت خام به دست خواهند آورد و...