سخن عشق

عکس یادگار دفاع مقدس                                                 

در عکس بالا طارق خراسانی نفر اول از سمت راست  (ایستاده به مقابل نگاه می کند)

 

سخن عشق 

بـر نجــــاتِ  دلِ  یـــارانِ  پریشـــــانِ وطـن

غیرتـی بود در آن جنـگ ، ز خـوبــــان وطن

عرصه ی جنگ دو فرهنگ غنی داشـت نگار

کان دو بر خــاســته از قــدرت ایـمانِ وطـن

اولیــن را همـــه از کرب بـــــلا داشتــه ایم

آن شهیدی که بـوَد روح و تـن و جـان وطـن

دومیــن بود که آن هدیـه ی فردوسـی پـاک

آن طبیبی که به جان خاست به درمان وطن

آن دو فـرهـــنگ به یاری وطـــن آمــده بـود

غافل ا ز آن دو گُـهـــر، دشمن نـادان وطن

گـــــرد بـــــاد سیهی  بود ز شیــــطان امـا

شـد گرفتــــارِ دو صد هیبـتِ طوفــان وطن

تا بــرون سازد از این ملـکِ خدا دیـو و ددان

سخن عشـق شد آری که فـراخــوان وطن

تا سرافـــراز بماند وطـــــنم ، طـارق گفت:

«سر و جان همگی باد ، به قــربان وطـن»

۳۱شهریور ۱۳۹۲ طارق خراسانی

 

قهوه و شعر و خیال تو و این باد خنک - باز لبخند بزن ، قهوه شکر می خواهد

شب سـردیست، دلم دیده تر می خواهد

دلِ آشــفته ی مـن از تو خبــر می خواهد

قهـــوه و شعـر و خیـال تـو و این باد خنک

باز لبخـند بزن ، قهـــوه شـکر می خواهد

امشــب آبسـتنم از تـو غــزلی شور انگیز

باخبـــر باش که این طفـل پدر می خواهد

غـارتم کـرده ای و خنــده کنان می گویی

صید دل از کف یک سنگ هنر می خواهد؟

ترس در جـام دلـم ریخت، در این راه اگر…

یادم آمـد ســـفر عشق جگــر می خواهد

این غزل زیبا و ماندگار از :

خانم صفورا یال وردی می باشد

از ســــر من نمـی رود، فکـــر تو و خیـــــال تو

از ســــر من نمـی رود، فکـــر تو و خیـــــال تو

                        وز لـب مهر گوی من، در دو جهـــان مقـــال تو

مــرگ ســـــــرود رفتــن و بــودنِ جـــاودانه ای

                        ای گل کهکشـانی ام، نیســـت دگــــر زوالِ تو

عاشـــق روی تو منم، بســــته به موی تو منم

                        کرده سوال و گفتمت، چیست دگر سئوال تو؟

خود به شبان و روز ها، مـــاه منی و شیدِ من

                        نیست به کار عاشقی، کس که به اعتــدال تو

چشمه نور،دیدگان، وان دو مــــرا ربوده جــــان 

                        می کُشد عاقبت مـــرا، چشــمِ بِه از غــزال تو

میکده جای می کشان، کعبه ســـرای عارفان

                        جــــای نیـایش من آن،ابــروی چـــون هــلال تو

            بَـر مَـه من صبـا بگــو،  خــوش ببـــری  که آبرو

            طارق و می؟سـبو سـبو، محــو تو و خصــالِ تو

23 شهریور 1392 طارق خراسانی                                  

هرچه دارم که از سحر باشد - آن رهایش کنم؟سحر؟هرگز

 

غمِ نان را نمی خورم هـرگز

بارِ غم را نمی بَرم هـرگز

بهرِ های کوچک دنیا

پیرهن را نمی دَرم هرگز

غمِ من، دردِ دین بود آری

نرود از دلم به دَر هرگز 

پدرم، راه معرفت طی کرد

نرود جز رَهش پسر هرگز

دشمنان را بخوان و آدم کن

نکند کارِ دل، تَبَر هرگز

هرچه دارم که از سحر باشد

آن رهایش کنم؟سحر؟!! هرگز

دل طارق اگر چه پُرخون است

دشمنان را کند خبر؟ هرگز

22 شهریور 1392طارق خراسانی