این ناله ی دل مباد و شد از جانم

                 وین مرثیه نیست دردِ جان میخوانم

گویند:«ز دل رود چو از دیده برفت»

                 رفتـی و  هنـــوز از غمــت گـــریانم

از نام تو ناکسان چـو نان میجویند

                 دیریست گــرفتـه رُخ ، بَـری از نانم

اقبال به لاهور ز تو گفت و سـرود [1]

                  زین روی همــــاره دشـمنِ زنـدانم

چون خلق نه شادی مرا میخواهند

                   آری که ز چشـمِ مهرشان!!پنهانم

 از اشکِ دو دیدگان من دانستند

                   اربـابِ فلــــک، ســـتاره ی بارانـم

             14 خرداد 1392 طارق خراسانی  

 [1] میرسد مردی که زنجیر غلامان بشکند - دیده ام از روزن دیوار زندان شما - اقبال لاهوری

 امام خمینی (ره) : زندان ها را دانشگاه خواهیم کرد.