طارق ات را به دعابی بنواز

دوست اهل اشاره است و عاشقان منتطر اشارات دوست گاهی عشق بدان شدت رسد که عاشق و اهل اشاره جای خود را تغییر می دهند ، عاشقی اهل اشاره می شود و دوست اشارات او را سریع می گیرد.

این تحول و تغییر صورت نمی پذیرد الا به توجه و عشق بسیار .

روزگاران بلا می گذرد حضرت دوست ، یار در پرده به بازیگری اش مشغول است .

جانت از غم ها دور ، عشق مهمان نگاه پر بارانی تو در شب نور، در چنین حالت مستانه شما را به نفس های پر از بغض رها از دوجهان، قدر یک ارزن از آن حال خوش ربانی ، رو به آرامگهِ بهجتِ عشق ، طارق ات را به دعایی بنواز...

از زمانی که شاه به چشم آبی ها گفت...

از زمانی که شاه به چشم آبی ها گفت دیگر به شما باج نمی دهیم هم حکومت خود را به خاک و خون کشید و هم کشور را.

کسی که از سیاست جهانی بی خبر است غلط می کند داعیه سلطنت داشته باشه حالا 47 سال از آن زمان می گذرد و چشم آبی ها نه تنهاایران را غارت کردند بلکه بواسطه ی یک حرف غلط و بی جا و حساب نشده شاه، آنان خاورمیانه را آنچنان غارت کردند که در طول تاریخ بی سابقه بوده است.

تمام مذاکرات ما از روی ذلت و خواری بود و هر آنچه استکبار خواست برایش انجام دادیم، او چه می خواست که برایش انجام ندادیم از مذاکرات "اومابا "تا "ترامپ" همه ننگین ویکطرفه بنفع صهیونیست ها و آمریکا ها بود و در هر مذاکره باید گروهی را به امر شیطان به قربانگاه می بردیم و بردیم و حالا دست از پا دراز تر منتظر آن هستیم آمریکا لحظه‌ای ما را رها کند تا به جان زنان جامعه افتاده و فجایع بزرگتراز گذشته را رقم بزنیم..

با این وضع اسفناک اقتصادی برای مردم فرودست که بیش از هفتاد درصد کشورند هیچ امیدی به آینده ای روشن نیست.

سرطان گرانی هرروز گسترش بیشتری می یابد و بجایی خواهد رسید که بدون مداخله هیچ کشور متخاصمی این سرطان کشور را در خود خواهد بلعید.

داستان اقتصاد کشور داستان دریاچه ارومیه است اگر دریاچه زنده شد این اقتصاد مرده و متلاشی شده هم روزی دوباره زنده خواهد شد.

دشمن دیگر به ما کاری نخواهدداشت، قول می دهم ما را در باتلاق اقتصادی که فرو برده رها خواهد ساخت و از راهی دور مرگ و نابودی کشوری که شاه نادانش می خواست به چشم آبی ها باجی ندهد را نظاره خواهد کرد.

بارالهی، روزمان پیروز کن

فراموشت:

خدا یا ما را از شر آنان که فکر می کنند می فهمند و هیچ نمی فهمند نجات ده ...آمین

طارق خراسانی

بارالهی، روزمان پیروز کن
روزهامان را همه نوروز کن

غم اگر در سینه ها شب آفرید
آسمان دل چراغ افروز کن

بلبلان معرفت دور از قفس
شور پردازانِ عشق آموز کن

سوز ها دارد زمستان فراق
دور از ما این غمِ جانسوز کن

ای بِه آئین ، مهربان دادار پاک
شامِ غم بر ، ملتی بِهروز کن

فروردین ۱۴۰۴