از بهر دو لقـمه نان، حکـایت ها شد

                    در چــرخ بیــا ببیـن، سفـاهت ها شد

تزویـر نبود ، تا کـه نان بـود به چــرخ

                    نـان رفــت و ز آدمـی جنــایـت ها شد

هــر کس بدهـد دلا اگــر نان کسی

                     از من بشــنو: «از او حمایت ها شد»

خشـنود کسی کـه نانِ ما می دزد

                      اسطــوره به دفتــرِ حمــاقت ها شد

نازم به تو ای امــامِ عاشـق شده ام

                     بـر خلـــق جهـان ز تـو هدایت ها شد

طارق چه نشسته ای اجل غمگین است

                     معطل که برای تو چه ساعت ها شد

              14 خرداد 1392 طارق خراسانی