سری که سروری کائنات با او بود

ز ناسپاسی امّت به روی زانو بود

دلی که مخزن اسرار غیب بود و شهود

شکسته از غم یار شکسته پهلو بود

گل محمّدی گلشن جوانمردی

که داغدیده ی یاس کبود خوشبو بود

فدای آینه ی «هل اتی علی الانسان»

که از برای بشر جاودانه الگو بود

فنا کننده ی باطل که در قلمرو حق

برای خاطر اسلام در تکاپـو بود

بـه روز عدل مجسّم ببین چه آوردند

جماعتی که طلبکارشان، ترازو بود

خلافت و فدک ازاو و همسرش شد غصب

که دوره دوره ی دین پوستین وارو بود

علی نبی نه ؛ ولی نور چشم جمله رسُل

علی خدا نه ؛ ولی برترین خداجو بود

علی یگانه ی اعصار در همه دوران

علی تجلّی دادار در فراسو بود

خوشاکسی که چو من وردِ صبح وظهرو شبش

هماره زمزمه ی یا علی و یاهو بود.

 

شاهکاری از : استاد عباس خوش عمل کاشانی