خراسان ای زمینَ ت گوهرستان

قصیده خراسان در راه است

اثری ماندگار از طارق خراسانی
بزودی قصیده ی کامل خراسان که فراتر از ۲۰۰ بیت می باشد را در این وبلاگ ملاحظه خواهید فرمود
خراسان ای زمینَ ت گوهرستان
سرایَ ت جلوه گاهِ عشق و ایمان
زِ هجرت ای بلندآوازه ی دهر
دریدم سال ها از غم گریبان
به مژگان گر غباری نقره گون شد
مرا آه از جگر دیده ست مژگان
اگر نی ناله ای دارد عجب نیست
جدایش کرده دستی از نیستان
پریشانی ز خاکَ ت دور بادا
اگر چه بی تو بسیارم پریشان
تو را دل تا که می گیرد بهانه
ببارد دیدگان چون ابرِ نیسان
دعایی بر لبم از دل نشسته
برای توست از دل نغمه و بان
ز خاکَ ت رُسته بادا سرو و سوسن
کویرت جمله بادا باغ و بستان
ادب در دامن تو پرورش یافت
یقین، حکمت گرفته از تو لقمان
دماوند اَر که سر بر کرده ، دارد
به سر میلِ تماشای خراسان
به شوقی سال ها با جان کشانده
به سویَ ت این عروس دهر دامان
تو را قصری بسازم از قصیده
که ایمن باشد از توفان و بوران
نه کم آرم بر این قصرِ مُرَصَّع
مسلمانم، وَأوفُوا الکَیلَ ، میزان
آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است