مـا عاشــق آن چشــم سـیـه کـاره ی مستیم

                      چشم از دو جهان بسته، به فرمانِ وی هستیم

زاهــــد تـو چــه دانـی ز پـسِ پــرده ، در انـکــار

                       کم کوش، کر آن چشم سیه، دل به تو بستیم

دل را مشــکن، خـــانـه یـار اســت و تــو دانـی

                       دل را تــو شکســتی و تــو را مــا نشکــستیم

از بـاده مـگــو بَــد کــه غــــم آســوده از آنـیــم

                       غــم کُشـته ی  آن بــوده، اگـــر بـاده پـرسـتیم

            جــانـم بـه فــدایش، کـــه دل از بنـــدِ اســارت

            طارق به نگاهش کــه چــه مسـتانه گسستیم

30 بهمن 1391 طارق خراسانی