تا عهدِ بسته ی برجام را شکست...
دستت به رسم عهد، به من دِه برادرم
وانگه به هوش باش و تو بنشین برابرم
شعرِ خدا ست، ذکرِ حقیقت به هر زبان
باید سرود شعر خدا را، بر آن سرم
هرگز وفا به عهد، ستمگر نمی کند
نفرت ز ظلم دارم و از آن مُکدَّرم
اینجا سرای پاکِ شهیدانِ عزّت است
آسان مگر شود که از آن فتنه بگذرم!!
وقتی که حرف خود نخرد آن فریبکار
بر راه خویش رفته و حرفش نمیخرم
تا عهدِ بسته ی برجام [1] را شکست
ذهنم بر آن روابط یکسو چرا برم؟
بداهه
3 تیر 1395
طارق خراسانی
پ . ن
[1] . بر جام – مخفف عبارت «برنامۀ جامع اقدام مشترک»؛ واژۀ سیاسی که در جریان مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 ساخته شد. معادل انگلیسی برجام، JCPOA، مخفف عبارت Joint Comprehensive Plan of Action است.
این غزل در سال 1395 و در زمان ریاست جمهوری آقای اوباما گفته شده است و شاعر بر مبنای رهنمودهای مقام معظم رهبری در سخنرانی های عمومی ایشان سروده است.
هنوز ترامپ نیامده بود و حضرت آقا می دانستند که رییس جمهور آینده آمریکا پشتِ پا بر جام خواهد زد که در شعر بر مبنای منویات رهبر گرامی آمده است:
وقتی که حرف خود نخرد آن فریبکار
بر راه خویش رفته و حرفش نمیخرم
تا عهدِ بسته ی برجام را شکست
ذهنم بر آن روابط یکسو چرا برم؟