بسته بر زلف پریشانم هنوز
ساکن کوی غریبانم هنوز

پرسی از دینم نمی دانم چرا
ترسمت گویم مسلمانم هنوز

از سر و سامان چه می پرسی مرا؟
من نه فکر سر نه سامانم هنوز

سال ها بودم من از طفلانِ کار
در فضای دردِ ایشانم هنوز

حالِ من پرسیده ای ، بد نیستم
عاشق گیلان و بارانم هنوز

مرگِ خود باور ندارم هیچگاه
چون طفیلِ راهِ عرفانم هنوز

در ادب هستم زبانِ دردِ خلق
خادمِ فرهنگِ ایرانم هنوز

طارق خراسانی